| Name at birth: | John van der Wegen |
| Date of birth: | March 3, 1948 |
| Place of birth: | Tilburg, the Netherlands |
| Date of death: | July 4, 1999 |
| Place of death: | Hilvarenbeek, the Netherlands |
| Resting place: | Cremated remains of John are scattered in a forest near Hilvarenbeek, the Netherlands |
| Submitted by: |
In dierbare herinnering aan: John van der Wegen, geboren op 3 Maart 1946 in Tilburg en is overleden op 4 Juli in Hilvarenbeek (The Netherlands).
Toen John eind 1998 werd geconfronteerd met de ziekte die hem teisterde, brokkelde alle franje van het leven langzaam maar zeker voor hem af. Hij voelde zich een “getekende” en daar had hij het bijzonder moeilijk mee. John is nooit een prater geweest, hij kon zijn gevoelens maar moeilijk verwoorden. Maar sinds het bekend worden van zijn ziekte, kon hij huilen en liet hij zijn emoties gaan. Het contact met John was veel persoonlijker geworden, praten over goede en slechte herinneringen, ‘n leuk verhaal, praten over de dood. De manier echter waarop die zich bij hem aandiende kon hij niet bevatten. “Dat het zo moet gaan”, was een veelzeggende uitspraak van hem, evenals zijn opmerking dat hij straks nog een hartig woordje met “D’n dieje daarboven” had te bespreken. John heeft periodes van eenzaamheid in het leven gekend, vooral in die tijd dat hij zijn “draai” niet zo kon vinden. Hij beschouwde het als een overwinning op zichzelf, toen hij er op eigen kracht in slaagde het ideaal te verwezenlijken dat wat hij altijd al gewild had. Hij werd meubelmaker en zijn vakmanschap zorgde ervoor dat hij zich beter in zijn vel ging voelen. John genoot van het leven als een geschenk en vooral kinderen vond hij een verrijking ervan. De geboorte van zijn dochters Boukje en Marloes maakte hem erg emotioneel. Hij was een gezelschapsmens, een sfeermaker die met Marian en de kinderen kon genieten van het kamperen in de bergen en aan zee. Hij genoot van de wandelingen met zijn broers in de bossen rond Hilvarenbeek en van de verhalen over het Brabantse land in de ambiance van de “Bockenreijder”. Zijn strijd is gestreden, hij is niet meer bij ons, maar leeft voor altijd in onze harten verder.
Visitors & Flowers